desygnat

  • filoz.  jęz.  log.  obiekt, do którego odnosi się dana nazwa
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    • desygnat nazwy, pojęcia, słowa
  • To słowo występuje tutaj w roli znaku odsyłającego do konkretnego desygnatu.

    źródło: NKJP: Tomasz Plata: Być i nie być, 2009

    Dlaczego niemal każde słowo jest tak pojemne, że mieści w sobie po parę desygnatów, i dlaczego tak wiele desygnatów nazwy nie posiada?

    źródło: NKJP: Stanisław Barańczak: Poezja i duch uogólnienia, 1996

    Nie twierdzę też jakoby słowa straciły sens. To oczywiste, że o ile desygnaty słów będą istniały, o tyle same słowa zachowają sens i znaczenie.

    źródło: NKJP: Cezary Tajer: Zmierzch władzy „słowa”, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-12-01

    Przykładem pary nazw przeciwnych mogą być nazwy „słowik” i „osioł”. Jeśli coś jest desygnatem jednej z tych nazw, to wiadomo, że nie może być desygnatem drugiej - ale prócz tego istnieją takie przedmioty, które nie są ani desygnatami pierwszej, ani drugiej nazwy, jak np. ludzie, rośliny, domy itd.

    źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1958

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. desygnat
    desygnaty
    D. desygnatu
    desygnatów
    C. desygnatowi
    desygnatom
    B. desygnat
    desygnaty
    N. desygnatem
    desygnatami
    Ms. desygnacie
    desygnatach
    W. desygnacie
    desygnaty
  • bez ograniczeń + desygnat +
    CZEGO
  • może niem. Designat

    z łac. dēsīgnātus 'wyznaczony, oznaczony, mianowany'

CHRONOLOGIZACJA:
1915, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 08.03.2017