na szczęście II

I

na całe szczęście

  • mówiący wie, że jest tak, jak mówi i uważa, że to dobrze, że tak jest
  • komentarz przyrematyczny

  • wykładnik postawy emocjonalnej

  • używane także jako odpowiedź na pytanie, potwierdzająca

  • - To są skutki twego gadulstwa - mruknął Groszek, ale Ika na szczęście nie dosłyszała.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994

    Na szczęście nic się jej nie stało, samochód jednak został chyba skasowany.

    źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998

    Po zerwaniu przez Sowiety stosunków z polskim rządem emigracyjnym znów był aresztowany, na szczęście na krótko.

    źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004

    [...] wytrysnął pod ciśnieniem jednej dziesiątej atmosfery przez kanał tzw. cewki moczowej, zalewając, niby w czasie wielkiej ulewy, całą - na szczęście skanalizowaną - Jamę Milczenia.

    źródło: NKJP: Stefan Themerson: Wykład profesora Mmaa, 1994

  • część mowy: partykuła

    podklasa: wolitywna ????

  • na szczęście _
    w Zd. twier.
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015