-
mówiący uważa, że źle, że jest tak, jak o tym mowa
-
-
wykładnik postawy emocjonalnej
-
-
|
Chłopcy wolą króliki. Na nieszczęście króliki chorują.
źródło: NKJP: Ojciec swoich dzieci, Dziennik Polski, 1998-09-18
|
|
Na nieszczęście świat obecny nie jest taki, jakim był poprzednio - każdy chce pisać książki, a dzieci nie słuchają rodziców.
źródło: NKJP: Teodor Krzysztof Toeplitz: Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998
|
|
Ośmieleni jego nieobecnością, ruszyli do ataku. Na nieszczęście bez sensu - bo od północy, gdzie Jaworski, Kłosek i nieznany mi z nazwiska kaemista i tak się nie udzielali.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Kisuny, 2008
|
|
Na jednej z dziur nie opanował motocykla i mimo tego, iż próbował jeszcze ratować się przed upadkiem, zanotował efektowną, w swoim dawnym stylu, lecz na nieszczęście pechową w skutkach wywrotkę.
źródło: NKJP: Skóra na „niedźwiadkach”..., Dziennik Polski, 2003-04-16
|
-
część mowy: partykuła
podklasa: preferencji
-
na nieszczęście _ w Zd. twier. |
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny: zmienny: neutralna antepozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2015