ostrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powodować, że coś otrzymuje kłujące zakończenie lub cienką tnącą krawędź

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	zaostrzać
	antonimy:	tępić

	Chwilę obserwowała, jak ostrzę brzytwę na pasku, potem w pidżamie podeszła do wehikułu i usiadła na masce. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Zapukał stenograf, po chwili siedział już przy swoim stole, ostrząc ołówki w oczekiwaniu na przesłuchanie. źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Stawka większa niż życie, 1967
	Po co wypatrywać, czy już pani Pustooka siadła na progu, i łowić nocą zgrzyt ostrzonej kosy? źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
	W odrapanej kamienicy na ulicy Kościelnej [...] mieścił się warsztat ślusarski, gdzie naprawiano, odnawiano i ostrzono stare noże do cięcia buraków. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
	Resztę czasu spędzałem na ostrzeniu igieł i skręcaniu dratw. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Żydowska wojna, 1965

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostrzyłem +(e)m ostrzył	ostrzyłam +(e)m ostrzyła	ostrzyłom +(e)m ostrzyło	ostrzyliśmy +(e)śmy ostrzyli	ostrzyłyśmy +(e)śmy ostrzyły
2 os.	ostrzyłeś +(e)ś ostrzył	ostrzyłaś +(e)ś ostrzyła	ostrzyłoś +(e)ś ostrzyło	ostrzyliście +(e)ście ostrzyli	ostrzyłyście +(e)ście ostrzyły
3 os.	ostrzył	ostrzyła	ostrzyło	ostrzyli	ostrzyły

bezosobnik: ostrzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ostrzył będę ostrzyć	będę ostrzyła będę ostrzyć	będę ostrzyło będę ostrzyć	będziemy ostrzyli będziemy ostrzyć	będziemy ostrzyły będziemy ostrzyć
2 os.	będziesz ostrzył będziesz ostrzyć	będziesz ostrzyła będziesz ostrzyć	będziesz ostrzyło będziesz ostrzyć	będziecie ostrzyli będziecie ostrzyć	będziecie ostrzyły będziecie ostrzyć
3 os.	będzie ostrzył będzie ostrzyć	będzie ostrzyła będzie ostrzyć	będzie ostrzyło będzie ostrzyć	będą ostrzyli będą ostrzyć	będą ostrzyły będą ostrzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ostrzmy ostrzyjmy
2 os.	ostrz ostrzyj	ostrzcie ostrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ostrzyłbym bym ostrzył	ostrzyłabym bym ostrzyła	ostrzyłobym bym ostrzyło	ostrzylibyśmy byśmy ostrzyli	ostrzyłybyśmy byśmy ostrzyły
2 os.	ostrzyłbyś byś ostrzył	ostrzyłabyś byś ostrzyła	ostrzyłobyś byś ostrzyło	ostrzylibyście byście ostrzyli	ostrzyłybyście byście ostrzyły
3 os.	ostrzyłby by ostrzył	ostrzyłaby by ostrzyła	ostrzyłoby by ostrzyło	ostrzyliby by ostrzyli	ostrzyłyby by ostrzyły

bezosobnik: ostrzono by

bezokolicznik: ostrzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

ostrząc

gerundium: ostrzenie

imiesłów przymiotnikowy czynny: ostrzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: ostrzony

odpowiednik aspektowy: naostrzyć

+

ostrzyć

+

CO

Zob. ostry