naostrzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować, że coś otrzymało kłujące zakończenie lub cienką tnącą krawędź

[naostrzyć] lub pot. [naosczszyć], lub pot. [naoszczszyć]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

	synonimy:	zaostrzyć
	antonimy:	stępić

	Złamał mu się grafit ołówka. Naostrzył go szybko temperówką z korbką, przymocowaną do biurka niczym imadło. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007
	Na kręconym ręcznie kamieniu solidnie naostrzył ojcowski nóż do grzybów, zwany cygankiem i z kopyta ruszył do twórczej roboty. źródło: NKJP: Jerzy Wiśniewski: Kościół w miniaturze, Kurier Powiatu Kwidzyńskiego, 1999-09-17
	[...] pociągał brzytwę na pasie i wcale nie od niechcenia, ale jakby golił prawdziwego chłopa. Wyszarpywał nawet jeden włos ze swoich kudłów i śmigając po tym włosie, sprawdzał, czy jest dobrze naostrzona. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Kamień na kamieniu, 2008
	Na miejscu jest możliwość wypożyczenia i naostrzenia łyżew. źródło: NKJP: red: Czas łyżwiarzy, Gazeta Wrocławska, 2003-02-07

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naostrzyłem +(e)m naostrzył	naostrzyłam +(e)m naostrzyła	naostrzyłom +(e)m naostrzyło	naostrzyliśmy +(e)śmy naostrzyli	naostrzyłyśmy +(e)śmy naostrzyły
2 os.	naostrzyłeś +(e)ś naostrzył	naostrzyłaś +(e)ś naostrzyła	naostrzyłoś +(e)ś naostrzyło	naostrzyliście +(e)ście naostrzyli	naostrzyłyście +(e)ście naostrzyły
3 os.	naostrzył	naostrzyła	naostrzyło	naostrzyli	naostrzyły

bezosobnik: naostrzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naostrzmy kwestion. naostrzyjmy
2 os.	naostrz kwestion. naostrzyj	naostrzcie kwestion. naostrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naostrzyłbym bym naostrzył	naostrzyłabym bym naostrzyła	naostrzyłobym bym naostrzyło	naostrzylibyśmy byśmy naostrzyli	naostrzyłybyśmy byśmy naostrzyły
2 os.	naostrzyłbyś byś naostrzył	naostrzyłabyś byś naostrzyła	naostrzyłobyś byś naostrzyło	naostrzylibyście byście naostrzyli	naostrzyłybyście byście naostrzyły
3 os.	naostrzyłby by naostrzył	naostrzyłaby by naostrzyła	naostrzyłoby by naostrzyło	naostrzyliby by naostrzyli	naostrzyłyby by naostrzyły

bezosobnik: naostrzono by

bezokolicznik: naostrzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

naostrzywszy

gerundium: naostrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: naostrzony

odpowiednik aspektowy: ostrzyć

	+	naostrzyć	+	CO + (CZYM)
	+	naostrzyć	+	CO + (na CZYM)

Zob. ostry