posłannik

  • książk.  osoba, której ktoś nakazał udać się w jakieś miejsce, aby tam zrealizowała jakiś ważny cel
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • hiperonimy:  wysłannik
  • Często jesteśmy posłannikami takiej wiadomości: wasz bliski żyje, ale nie chce utrzymywać z wami kontaktu - mówi kom. Magdalena Zielińska.

    źródło: NKJP: Joanna Heler (WAG): Jak kamień w wodę, Dziennik Zachodni, 2002-06-20

    Staram się [...] nie myśleć o tym, że mówię grzechy księdzu, lecz Bogu, a kapłana taktuje (zresztą prawidłowo) jako posłannika Boga.

    źródło: NKJP: Internet

    Niektórzy przypisują cuda przymiotom uzdrowicieli, wyjątkowych posłanników, którzy oferują oleje, relikwie czy wodę zebraną w specjalnych miejscach.

    źródło: NKJP: Pietro Gerardo Violi, tłum. Jerzy Uram, Cud - pomiędzy medycyną a teologią, Głos Ojca Pio, 2004-06

    Ponieważ książę był nieśmiały, oświadczył się przez posłannika.

    źródło: NKJP: Tajemnica długowieczności, Dziennik Polski, 2002-04-09

    Sokrates uważał się za posłannika od bogów, który ma demona i ten demon mówi, jak nie należy żyć.

    źródło: Internet: chomikuj.pl

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. posłannik
    posłannicy
    ndepr
    posłanniki
    depr
    D. posłannika
    posłanników
    C. posłannikowi
    posłannikom
    B. posłannika
    posłanników
    N. posłannikiem
    posłannikami
    Ms. posłanniku
    posłannikach
    W. posłanniku
    posłannicy
    ndepr
    posłanniki
    depr
  • bez ograniczeń + posłannik +
    KOGO/CZEGO
    bez ograniczeń + posłannik +
    (SKĄD)
  • Zob.  posłaniec ,  słać  (listy)

CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 31.05.2017