biadolić - Wielki słownik języka polskiego PAN

narzekać na coś lub kogoś przysparzającego mówiącemu kłopotów, tak że jego emocjonalna reakcja zostaje silnie uzewnętrzniona głosem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

	synonimy:	biadać skamlać skamleć skamłać skomleć skomlić skwierczeć
	hiperonimy:	narzekać

	W czasie gdy ja biadoliłem i użalałem się nad swoim parszywym losem, on twardo postanowił, że zdobędzie pieniądze. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
	Niestety za często to powtarzała i nam z siostrą aż się przewracało w brzuchu, jak tak zaczynała biadolić nad swoim losem. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
	- Oj, nie będziemy spać tej nocy - biadoliła i przykładała ucho do ściany. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
	Rok temu narzekaliśmy na śnieg i mróz. Teraz biadolimy, że jest za ciepło. źródło: NKJP: Marcin Rotkiewicz: Ciepło, czyli zimno, Polityka, 2007-01-27
	Całe przedsięwzięcie może skończyć się na biadoleniu o polskich procedurach, a w tym czasie pieniądze gdzieś się „rozejdą”. źródło: NKJP: Internet
	- Bożeż ty mój! - biadoliła nad Waldemarem. - Jakimże ty chcesz być mężczyzną? Chowasz się za innych, jak nabroisz, co? źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	biadoliłem +(e)m biadolił	biadoliłam +(e)m biadoliła	biadoliłom +(e)m biadoliło	biadoliliśmy +(e)śmy biadolili	biadoliłyśmy +(e)śmy biadoliły
2 os.	biadoliłeś +(e)ś biadolił	biadoliłaś +(e)ś biadoliła	biadoliłoś +(e)ś biadoliło	biadoliliście +(e)ście biadolili	biadoliłyście +(e)ście biadoliły
3 os.	biadolił	biadoliła	biadoliło	biadolili	biadoliły

bezosobnik: biadolono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę biadolił będę biadolić	będę biadoliła będę biadolić	będę biadoliło będę biadolić	będziemy biadolili będziemy biadolić	będziemy biadoliły będziemy biadolić
2 os.	będziesz biadolił będziesz biadolić	będziesz biadoliła będziesz biadolić	będziesz biadoliło będziesz biadolić	będziecie biadolili będziecie biadolić	będziecie biadoliły będziecie biadolić
3 os.	będzie biadolił będzie biadolić	będzie biadoliła będzie biadolić	będzie biadoliło będzie biadolić	będą biadolili będą biadolić	będą biadoliły będą biadolić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		biadolmy
2 os.	biadol	biadolcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	biadoliłbym bym biadolił	biadoliłabym bym biadoliła	biadoliłobym bym biadoliło	biadolilibyśmy byśmy biadolili	biadoliłybyśmy byśmy biadoliły
2 os.	biadoliłbyś byś biadolił	biadoliłabyś byś biadoliła	biadoliłobyś byś biadoliło	biadolilibyście byście biadolili	biadoliłybyście byście biadoliły
3 os.	biadoliłby by biadolił	biadoliłaby by biadoliła	biadoliłoby by biadoliło	biadoliliby by biadolili	biadoliłyby by biadoliły

bezosobnik: biadolono by

bezokolicznik: biadolić

imiesłów przysłówkowy współczesny: biadoląc

gerundium: biadolenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: biadolący

+	biadolić	+	nad KIM/CZYM
+	biadolić	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE
+	biadolić	+	MOWA WPROST
+	biadolić	+	o CZYM

Zob. biada I , biadać