właśnie

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. - On jest głupi. - Właśnie!

  • 2.

    mówiący zgadza się z tym, co zostało powiedziane, uważając, że to, a nie coś innego, powinno być powiedziane o tym, o czym mowa
  • wykładnik zgody

  • używane jako reakcja na wcześniejszą wypowiedź

  • - [...] to wszystko było... trochę dziwne, co?
    - Właśnie - powiedział Groszek.

    źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1994

    - Panie Kuryłło - odezwałem się - co się stało? Popatrzył na mnie z przerażeniem.
    - Właśnie, co się stało? Czy ktoś pana zranił?
    Uświadomiłem sobie, że widzi mnie w pidżamie z zakrwawioną szyją.

    źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987

    Jest pani inteligentna i chyba sama dobrze wie, że operacja jest konieczna...
    - Właśnie... Znam anatomię człowieka i wiem, co jest ponad wytrzymałość ludzkiego organizmu - mówię, złoszcząc się.

    źródło: NKJP: Czesław Kuriata: Spowiedź pamięci. Próba światła, 1985

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • /właśnie/
    szyk: stały: postpozycja
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
  • Zob.  własny