skąd znowu

skąd
  • mówiący zaprzecza temu, co zostało powiedziane, sądząc, że rozmówca powinien wiedzieć, że nie jest to prawda
  • wykładnik niezgody

  • używane jako reakcja na czyjąś wypowiedź

  • (quasi)synonimy:  akurat II
    gdzie tam
    nic podobnego
    zaraz II
    (quasi)antonimy:  otóż to
    owszem
    właśnie
  • ZOSIA: Powiedz coś, Orsonie, niech nie uważają cię za gwałtownika.
    POETA: Ależ nie, skąd znowu, nie żywię urazy.

    źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Teatr 5, 1967-181

    - To nie są żarty? - spytałem niepewnie.
    - Skąd znowu. Niedaleka przyszłość.

    źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972

    Kos gwizdnął: - Wiem coś o tym. Przyleci samolotem.
    - Skąd znowu - rzekła sroka - Nie spuszczam z niego oka I w zeszłym roku, w maju, Widziałam je w tramwaju.

    źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Sto bajek, 1958

    - Przepraszam, chyba się pomyliłam - bąknęła przestraszona.
    - Ależ skąd znowu - Skwarski wysunął się błyskawicznie na korytarz, blokując sprytnie odwrót blondynce.

    źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978

  • część mowy: komentarz metatekstowy

    podklasa: dopowiedzenie

  • /skąd znowu/
    ograniczenia zakresu użycia:
    nie: po Zd. rozk
    szyk: wewnętrzny: stały
    zewnętrzny: stały
    obligatoryjny poprzedzający kontekst
Data ostatniej modyfikacji: 18.04.2015