diabelsko II

I
  • coś ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego i jest przez niego uważane za niezwykłe i pozytywne
  • wykładnik stopnia cechy

  • synonimy:  piekielnie
  • Musiałem Stroopa diabelsko zaskoczyć, bo przyznał tonem zdyscyplinowanym, posłusznym i zalęknionym:
    - Widziałem. Ale skąd pan o tym wie?

    źródło: NKJP: Kazimierz Mocarski: Rozmowy z katem, 1977

    Gruziński, choć legitymujący się rosyjskim paszportem, reżyser nie ulega jednak złudzeniom, nie idealizuje diabelsko przecież trudnego życia w stepie.

    źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: East Side Story: Kraina, w której można żyć tysiąc lat, Esensja, 2009-05-11

    - Dziennikarze przyrównują naszą szkółkę do szlifierni diamentów i myślę, że jest to diabelsko dobre porównanie - mówi Adrianse.

    źródło: NKJP: Michał Pol: Piłka nożna, Gazeta Wyborcza, 1995-07-07

    Emanuje piekielną energią i jest diabelsko inteligentny.

    źródło: NKJP: Krystyna Lubelska: Skandalista z Kopca, Polityka, 2004-04-10

    - Ale nie martw się - pocieszyłam go, czując się diabelsko dobrze. - I tobie się kiedyś powiedzie.

    źródło: NKJP: Dagmara Półtorak: Tak trudno być mną!, 2010

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • diabelsko _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna, wyrażenia wartościowane pozytywnie
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob. diabeł

CHRONOLOGIZACJA:
Zob. diabelsko I
Data ostatniej modyfikacji: 20.12.2015