piekielnie
-
pot. coś ma daną cechę w tak dużym stopniu, że zwraca to uwagę mówiącego
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: diabelsko II
szatańsko II
-
Wykręcona do tyłu ręka zaczęła piekielnie boleć i aby uniknąć bólu, grzecznie dałem się położyć na trawie.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
Jest nie tylko piekielnie inteligentny, ale i niezwykle charyzmatyczny i przebiegły jak lis.
źródło: NKJP: Rafał Stec: Z teorii Walerego Łobanowskiego czerpią największe drużyny świata, Gazeta Wyborcza, 1999-04-16
Dzięki nim nie traciłam wiary w siebie. A to dla każdego aktora jest piekielnie ważne.
źródło: NKJP: Jolanta Ciosek: Telerozmowa z Joanną Żółkowską, Dziennik Polski, 2006-12-27
Przez długi czas uważano, że znalazł się w światowej czołówce tylko dlatego, że potrafi piekielnie mocno serwować.
źródło: NKJP: TOM: Najpiękniejszy dzień w życiu Gorana, Gazeta Poznańska, 2001-07-12
Uszliśmy dopiero nie więcej niż trzydzieści kilometrów. A to mało. To piekielnie mało.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
piekielnie _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: stały: antepozycja -
Zob. piekło