jęz.

rzadziej j.

  • Odczytywany jako odpowiednia forma przypadka leksemu  język . Używany również w połączeniach, np. jęz. ang. ,  jęz. franc. ,  jęz. niem.  ,  jęz.pol.  

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

  • Obrzęd ten, który jak inne obyczaje wiosenne wynikał z magii agrarnej, został prawdopodobnie przeniesiony na ziemie polskie przez niemieckich osadników (słowo „dyngus” pochodzi z jęz . niem.).

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004

    Celem towarzystwa było kultywowanie nauki i piśmiennictwa w jęz. polskim oraz gromadzenie bezcennych zabytków kultury staropolskiej i prasłowiańskiej.

    źródło: NKJP: Włodzimierz Łęcki: Wielkopolska : przewodnik , 1989

    Warunkiem podjęcia nauki jest polska matura oraz bardzo dobra znajomość znajomość jęz. angielskiego.

    źródło: NKJP: Katarzyna Sklepik, Joanna Małecka: Szkolnictwo, Gazeta Poznańska, 2006-03-02

    Zmniejszenie poczytności książek w jęz. obcych tłumaczy się brakiem funduszów na zakup nowości.

    źródło: NKJP: K. Mochlińska; Zofia Wilczyńska: O czytelnictwie na emigracji, Kultura, 7-8, 1964

Data ostatniej modyfikacji: 05.09.2015