ktoś oddaje sprawiedliwość komuś/czemuś

Podkreślał, że do sytuacji Zagłady nie można przykładać kryteriów moralnych z innych czasów. Chcesz być sędzią? – pytał, gdy ktoś próbował lekką ręką potępiać [...] szefa żydowskiej policji, który kolaborował, chcąc uratować swojego synka. Konsekwentnie jednak oddawał sprawiedliwość tym, którzy w trudnych sytuacjach umieli zachować się przyzwoicie.

źródło: NKJP: Krzysztof Burnetko: Marek Edelman (1919–2009), Polityka, 2009-10-10

Autor oddaje też sprawiedliwość drugiej stronie pisząc, że i wśród niemieckich generałów nie brakowało tęgich strategicznych i taktycznych głów.

źródło: NKJP: (PS): Największa bitwa, Dziennik Polski, 2006-09-08

Jadła ze smakiem i widoczną rozkoszą, oddając sprawiedliwość skromnej, ale doskonałej kuchni maminej i opowiadała, opowiadała bez końca.

źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997

Dopiero dzisiaj świat zaczyna nadrabiać zaległości w ocenach skutków II wojny światowej. Białe plamy są powoli uzupełniane nową wiedzą, a jednostkom i społecznościom skazanym na marginalizację lub zapomnienie, oddawana jest sprawiedliwość.

źródło: NKJP: Ł. Śmiatacz: Powiatowe obchody Dnia Zwycięstwa: 60 lat po... w Grabowie, Czas Ostrzeszowski, 2005

Z ludźmi najwybitniejszymi z wybitnych jest zawsze kłopot. Mówiąc o nich, oddając im sprawiedliwość, trzeba niezmiernie baczyć, aby nie przekroczyć cienkiej granicy między sprawiedliwym hołdem a pochlebstwem, naruszającym ich osobistą skromność, tę cechę prawdziwej wielkości.

źródło: NKJP: Ostatni romantyk: Dziennik Polski, 2000-09-22

Uważam, że traktując S.H. w sposób niegodny paradoksalnie to właśnie jemu oddajemy rację, gdyż nie wierzymy, że można reprezentować określony kanon norm i wartości niezależnie od okoliczności.

źródło: NKJP: Internet

Przejaskrawiłem nieco, to fakt. Oddaję ci słuszność [...].

źródło: NKJP: Internet