kompleta
-
rel. ostatnia modlitwa w ciągu dnia, odmawiana przez duchownych katolickich i inne osoby w ramach liturgii godzin wieczorem, przed udaniem się na nocny spoczynek
-
[kompleta]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
hiperonimy: godzina kanoniczna
-
[...] domagał się, by duchowieństwo, papieża Grzegorza VII nie wyłączając, przestało wtrącać się do polityki i od jutrzni do komplety zajmowało wyłącznie modlitwą.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Przyjdźcie do kaplicy, gdy kompleta kończyć się będzie i tam czekajcie na nas.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Dziewczyna z Ipanemy, 2003
Kilkunastu bielańskich zakonników żyje w pustelni zgodnie z duchem trudnego powołania: rozpoczynając dzień modlitwą o 3.30 rano i kończąc kompletą o 18.30.
źródło: NKJP: Jakub Ciećkiewicz: Cisza Srebrnej Góry, Dziennik Polski, 2006-02-17
Na drugim roku nowicjatu, tuż przed wizytacją, odmawialiśmy kompletę. Pamiętam, jaką radość sprawiały mi słowa: Teraz, o Panie, pozwól odejść Twojemu słudze w pokoju…, ponieważ kojarzyły mi się z nadchodzącym słodkim snem po całym dniu skupienia i napięcia [...].
źródło: NKJP: Jan Paulas: Oni nas stworzyli, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kompleta
komplety
D. komplety
komplet
C. komplecie
kompletom
B. kompletę
komplety
N. kompletą
kompletami
Ms. komplecie
kompletach
W. kompleto
komplety
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. kośc. (hora) complēta