-
1.
książk. podłużna część strzały, na której osadzony zostaje grot i lotki -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
hiperonimy: drzewce
-
Handlarz podszedł do wozu, ściągnął skraj mokrej płachty. Dostrzegli miecze, łuki, pęki brzechw, siodła.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
Po chwili ujrzeliśmy, jak długie brzechwy wystają z idealnego środka czerwonych kół bliźniaczych tarcz.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. brzechwa
brzechwy
D. brzechwy
brzechw
C. brzechwie
brzechwom
B. brzechwę
brzechwy
N. brzechwą
brzechwami
Ms. brzechwie
brzechwach
W. brzechwo
brzechwy
-
może psł. *brьchъva