dyktat
-
narzucanie komuś swojej woli, swojego zdania, swoich zasad
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
- amerykański, obcy dyktat
- dyktat Niemiec, Unii Europejskiej, Watykanu
- zgoda na dyktat
- dyktat kogoś panuje; skończył się
- godzić się, zgodzić się/zgadzać się na dyktat; skazany na dyktat
-
Za jedyne stanowisko godne jednostki silnej uznawał bezwarunkowy dyktat własnej woli i sumienia [...].
źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie — rocznik 20, 1977
Skoro wszystko, jak twierdzisz, jest wypadkową czegoś tam, to tak zwany wolny wybór jest jeszcze jedną bajeczką. Zawsze słuchamy dyktatu i wybieramy, co wygodniejsze, co zyskowniejsze, albo co nas gruntownie ogłupiło.
źródło: NKJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
W filmie Winterbottoma przyglądanie się cierpieniu żony próbującej uratować męża, jak również obserwowanie ludzi z instytucji pakistańskich, którzy czują się bezsilni wobec dyktatu terrorystów, okazuje się silnym ciosem nie tyle emocjonalnym, co ideowym.
źródło: NKJP: Ewa Drab: W cywilizowanym świecie, Esensja, 10(LXXII), 2007-12
Rokowania zawsze oznaczają wzajemne ustępstwa, poszukiwanie kompromisów. W przeciwnym wypadku są po prostu dyktatem narzuconym słabszemu przez silniejszego.
źródło: NKJP: Andrzej Garlicki: Karuzela : rzecz o Okrągłym Stole cz. 3, 2004
A czego się nie robi w tej Izbie, żeby nasze, polskie prawo dostosować do dyktatów unijnych?
źródło: NKJP: Sprawozdanie z 37. posiedzenia Senatu RP w dniu 2 kwietnia 2003 r.
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dyktat
dyktaty
D. dyktatu
dyktatów
C. dyktatowi
dyktatom
B. dyktat
dyktaty
N. dyktatem
dyktatami
Ms. dyktacie
dyktatach
W. dyktacie
dyktaty
-
+ dyktat + (KOGO/CZEGO) -
niem. Diktat
z łac. dictātus 'zalecany, dyktowany'