figlarnie

  • w sposób właściwy dla figlarza
  • CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Czas wolny

    rozrywka

    • figlarnie mrugnąć/mrugać, spojrzeć/spoglądać, uśmiechnąć się/uśmiechać się
  • Kujawski pokiwał figlarnie palcem w stronę sędziego i rzekł: - Pan sędzia niby jest wielce inteligentny, ale głowę do interesu przecież posiada.

    źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

    Przypomniał sobie uśmiech mistrza, który układając na szpatułce niepozorne kawałki [...] żelaza, uśmiechał się figlarnie jak mały chłopiec.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    Przyjęła prezent, ale uznała go chyba za żart, bo figlarnie mrugnęła do mnie oczkiem i powróciła do kiwania się.

    źródło: NKJP: Magdalena Opertowska: Damska recenzja, Gazeta Wyborcza, 1999-02-09

    Gdy ją mijałam, spojrzała na mnie figlarnie i porozumiewawczo, po czym roześmiałyśmy się obie.

    źródło: NKJP: Wanda Półtawska, Z prądem i pod prąd, 2008

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy figlarnie
    stopień wyższy figlarniej
  • Od: figiel

CHRONOLOGIZACJA:
XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 01.02.2017