dychotomia

  • nauk.  wyróżnienie dwóch niezależnych lub przeciwstawiających się sobie elementów w obrębie jakiejś całości
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • Konieczność przekroczenia dualizmu pojęć przeciwnych dotyczy także dychotomii sacrum-profanum.

    źródło: NKJP: Agnieszka Kozyra: Filozofia zen, 2004

    Kartezjusz (1596–1650) jeszcze wyznawał dychotomię ciała i duszy, lecz Spinoza (1632–1677) wprowadził już paralelizm psychofizjologiczny, stwierdzając, iż umysł i ciało są identyczne, a psychologiczne fenomeny są równie ważne jak procesy materialne.

    źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974

    Nie rozumiem zatem zasadności rozróżnienia pomiędzy naturalnym a nadnaturalnym, a to dlatego że - utrzymując tę dychotomię - podważona zostaje zasada jedności świata, w którym wszystko, co w jakikolwiek sposób jest obserwowane bądź odczuwane, musi być „naturalne”.

    źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Nowy kwiat cesarza (i Pszczoły), 2007

    Odróżnienie społeczeństwa zamkniętego i otwartego, a także religii statycznej i dynamicznej, jest z tej racji, podobnie jak inne dychotomie Bergsonowskie, mniej ostre, niż to na pierwszy rzut oka wygląda.

    źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Bergson, 1985

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. dychotomia
    dychotomie
    D. dychotomii
    dychotomii
    neut
    dychotomij
    char
    C. dychotomii
    dychotomiom
    B. dychotomię
    dychotomie
    N. dychotomią
    dychotomiami
    Ms. dychotomii
    dychotomiach
    W. dychotomio
    dychotomie

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • bez ograniczeń + dychotomia +
    CZEGO
  • internac.

    ang. dichotomy

    fr. dichotomie

    niem. Dichotomie

    z gr. dichotomía 'podział na dwie równe części'

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 27.06.2016