dychotomia
-
nauk. wyróżnienie dwóch niezależnych lub przeciwstawiających się sobie elementów w obrębie jakiejś całości
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
jakość i intensywność -
synonimy: dualizm
dwoistość
dwudzielność
dychotomiczność
-
Konieczność przekroczenia dualizmu pojęć przeciwnych dotyczy także dychotomii sacrum-profanum.
źródło: NKJP: Agnieszka Kozyra: Filozofia zen, 2004
Kartezjusz (1596–1650) jeszcze wyznawał dychotomię ciała i duszy, lecz Spinoza (1632–1677) wprowadził już paralelizm psychofizjologiczny, stwierdzając, iż umysł i ciało są identyczne, a psychologiczne fenomeny są równie ważne jak procesy materialne.
źródło: NKJP: Antoni Kępiński: Melancholia, 1974
Nie rozumiem zatem zasadności rozróżnienia pomiędzy naturalnym a nadnaturalnym, a to dlatego że - utrzymując tę dychotomię - podważona zostaje zasada jedności świata, w którym wszystko, co w jakikolwiek sposób jest obserwowane bądź odczuwane, musi być „naturalne”.
źródło: NKJP: Ignacy Karpowicz: Nowy kwiat cesarza (i Pszczoły), 2007
Odróżnienie społeczeństwa zamkniętego i otwartego, a także religii statycznej i dynamicznej, jest z tej racji, podobnie jak inne dychotomie Bergsonowskie, mniej ostre, niż to na pierwszy rzut oka wygląda.
źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Bergson, 1985
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dychotomia
dychotomie
D. dychotomii
dychotomii
neut dychotomij
char C. dychotomii
dychotomiom
B. dychotomię
dychotomie
N. dychotomią
dychotomiami
Ms. dychotomii
dychotomiach
W. dychotomio
dychotomie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ dychotomia + CZEGO -
internac.
ang. dichotomy
fr. dichotomie
niem. Dichotomie
z gr. dichotomía 'podział na dwie równe części'