zajarzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. zacząć coś rozumieć lub uświadamiać sobie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

ktoś zdał sobie sprawę
sczaić

	Któregoś dnia przypomniałem sobie zmrożoną wódkę, jaką piliśmy z kolegami w akademiku pod śledzika. I zajarzyłem, że ja od roku nie piłem wódy! źródło: NKJP: Polityka i obyczaje, Polityka, 2007-10-27
	W końcu dziewczyny, które w międzyczasie z rozpaczy wypiły po dwa piwa, zajarzyły, o co Natalii chodzi. - Że co? - wytrzeszczyła oczy Jolka. źródło: NKJP: Dariusz Chętkowski z uczniami: Ostatni weekend, 2007
	Piotrek mi poopowiadał, to dopiero zajarzyłem różnicę, bo ja myślałem, że kiedyś te, co brałem kiedyś za motory typowo krosowe, to się okazało, że to nie są krosowe, tylko właśnie to są te turystyczne. źródło: NKJP: Korpus języka mówionego PELCRA
	Dlaczego więc Kartezjusz wątpił ? Sam widzisz, a więc jesteśmy, skoro myślimy, tak ? Owszem tak, ale nie wszyscy zajarzyli żart. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zajarzyłem +(e)m zajarzył	zajarzyłam +(e)m zajarzyła	zajarzyłom +(e)m zajarzyło	zajarzyliśmy +(e)śmy zajarzyli	zajarzyłyśmy +(e)śmy zajarzyły
2 os.	zajarzyłeś +(e)ś zajarzył	zajarzyłaś +(e)ś zajarzyła	zajarzyłoś +(e)ś zajarzyło	zajarzyliście +(e)ście zajarzyli	zajarzyłyście +(e)ście zajarzyły
3 os.	zajarzył	zajarzyła	zajarzyło	zajarzyli	zajarzyły

bezosobnik: zajarzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zajarzmy
2 os.	zajarz	zajarzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zajarzyłbym bym zajarzył	zajarzyłabym bym zajarzyła	zajarzyłobym bym zajarzyło	zajarzylibyśmy byśmy zajarzyli	zajarzyłybyśmy byśmy zajarzyły
2 os.	zajarzyłbyś byś zajarzył	zajarzyłabyś byś zajarzyła	zajarzyłobyś byś zajarzyło	zajarzylibyście byście zajarzyli	zajarzyłybyście byście zajarzyły
3 os.	zajarzyłby by zajarzył	zajarzyłaby by zajarzyła	zajarzyłoby by zajarzyło	zajarzyliby by zajarzyli	zajarzyłyby by zajarzyły

bezosobnik: zajarzono by

bezokolicznik: zajarzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zajarzywszy

gerundium: zajarzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zajarzony