zajarzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

techn. spowodować jarzenie się czegoś

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Urządzenia i maszyny

funkcjonowanie urządzeń i maszyn

Dostałem spawarkę, która szła do utylizacji. Jej problem polega na tym, iż nie chce zajarzyć elektrody.

źródło: Internet: elektroda.pl

W tym przypadku do zajarzenia łuku dochodzi na skutek potarcia elektrodą wolframową o spawany materiał.

źródło: Internet: allweld.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zajarzyłem +(e)m zajarzył	zajarzyłam +(e)m zajarzyła	zajarzyłom +(e)m zajarzyło	zajarzyliśmy +(e)śmy zajarzyli	zajarzyłyśmy +(e)śmy zajarzyły
2 os.	zajarzyłeś +(e)ś zajarzył	zajarzyłaś +(e)ś zajarzyła	zajarzyłoś +(e)ś zajarzyło	zajarzyliście +(e)ście zajarzyli	zajarzyłyście +(e)ście zajarzyły
3 os.	zajarzył	zajarzyła	zajarzyło	zajarzyli	zajarzyły

bezosobnik: zajarzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zajarzmy
2 os.	zajarz	zajarzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zajarzyłbym bym zajarzył	zajarzyłabym bym zajarzyła	zajarzyłobym bym zajarzyło	zajarzylibyśmy byśmy zajarzyli	zajarzyłybyśmy byśmy zajarzyły
2 os.	zajarzyłbyś byś zajarzył	zajarzyłabyś byś zajarzyła	zajarzyłobyś byś zajarzyło	zajarzylibyście byście zajarzyli	zajarzyłybyście byście zajarzyły
3 os.	zajarzyłby by zajarzył	zajarzyłaby by zajarzyła	zajarzyłoby by zajarzyło	zajarzyliby by zajarzyli	zajarzyłyby by zajarzyły

bezosobnik: zajarzono by

bezokolicznik: zajarzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zajarzywszy

gerundium: zajarzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zajarzony

+

zajarzyć

+

CO