-
2.
ściółka zmieszana z odchodami zwierząt gospodarskich, używana jako nawóz -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
Lekkimi ruchami kierownicy wymijał wozy zaprzężone w woły, czuł na twarzy ostrą woń bydlęcego potu i zeschłej mierzwy.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966
Nocny deszcz zmył z ulic kurz i końską mierzwę.
źródło: NKJP: Anna Bolecka: Uwiedzeni, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mierzwa
mierzwy
D. mierzwy
mierzw
C. mierzwie
mierzwom
B. mierzwę
mierzwy
N. mierzwą
mierzwami
Ms. mierzwie
mierzwach
W. mierzwo
mierzwy
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *mŕ̥va 'coś drobnego, pokruszonego; pokruszona, starta, zmięta, zmierzwiona słoma'