funktor
-
log. wyrażenie, które po dołączeniu do funkcji zdaniowej tworzy nowe wyrażenie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
synonimy: operator
-
- funktor funktorotwórczy, nazwotwórczy, zdaniotwórczy
-
[...] używamy słowa „i” jako funktora nazwotwórczego do utworzenia nazwy złożonej, np. „żołnierz i poeta” (zarazem) [...].
źródło: NKJP: Zygmunt Ziembiński: Logika praktyczna, 1958
[...] w zdaniu „Tomek lubi Basię” wyrażenie „lubi” jest predykatem dwuargumentowym (funktorem zdaniotwórczym od dwóch argumentów nazwowych) [...].
źródło: NKJP: Internet
Ze względu na liczbę argumentów, z którymi dany funktor tworzy nowe wyrażenie, wyróżnia się funktory jednoargumentowe, dwuargumentowe, trójargumentowe itd.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. funktor
funktory
D. funktora
funktorów
C. funktorowi
funktorom
B. funktor
funktory
N. funktorem
funktorami
Ms. funktorze
funktorach
W. funktorze
funktory
-
internac.
ang. functor
fr. foncteur
niem. Funktor