-
wyraz nazywający czyjś nagły i niespodziewany ruch
-
Występuje również w postaciach myk-myk , która informuje o powtarzalności dźwięku.
Używane również w funkcji predykatywnej, np. [...] jak tylko ci z pogotowia i milicja otwierają drzwi, to ona myk! do siebie, a ja myk do śmietnika [...].
-
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
ruch i spoczynek
-
-
|
Jeździli, owszem. Na groby. Raz na kilka lat. Ale takie jeżdżenie to żadne jeżdżenie. Myk tam, myk z powrotem, bez oka uważnego.
źródło: NKJP: Tamara Bołdak-Janowska: Rytmy polskie i niepolskie: opowiadań naiwnych ciąg dalszy, 1998
|
|
Pełno ludzi, zamęt, krzyk, dwa posągi leżą rozwalone, jakaś bójka toczy się pośrodku placu. I nagle myk-myk, nie ma już Lokapali wokół nas.
źródło: NKJP: Jaga Rydzewska: Atalaya. Wojownicy, 2005
|
|
Myk, słoneczna plamka zatańczyła na kartach książki. Omal nie roześmiałam się w głos (czy ja się śmiałam?), chciałam ją pochwycić, zatańczyła na mojej ręce, myk jest, już jej nie ma, jest – nie ma.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jasność i dal. Wspomnienia z nie-pamięci, 2003
|
-
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 14.12.2018