judzić

  • pejorat.  namawiać lub prowokować kogoś do zrobienia czegoś złego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  podjudzać
    podżegać
  • [...] judziła go do okrucieństwa również jego żona Dirke, zazdroszcząca Antiope niezwykłej doli.

    źródło: NKJP: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian, 1997

    Dotąd zgodna gromada żarła się, plotkowała, judziła jednych na drugich.

    źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996

    Przejmowanie przez publicystów roli wyroczni w sprawie zbrodni w Jedwabnem to metoda krótkowzroczna i całkowicie nietwórcza. [...] Zamiast więc obrażać się na historyków, judzić przeciwko nim i dyskredytować ich, lepiej pozwolić, by dociekali faktów w spokoju i nieskrępowanie.

    źródło: NKJP: Internet

    [...] skoro jakiś funkcjonariusz poprosił jakiegoś księdza o przysługę w postaci poinformowania go, kto z jego znajomych judzi przeciw reżimowi, to nie powinien on - zgodnie z tezą Turnaua - odmawiać, ale opowiedzieć wszystko, co wie na ten temat.

    źródło: NKJP: Jerzy Bukowski: Listy, Dziennik Polski, 2008-07-07

    Dwa osobniki rodzaju ludzkiego biją się, a otaczający ich tłum wręcz judzi, by silniejszy pastwił się nad słabszym; o „rycerskim” zachowaniu nie ma mowy.

    źródło: NKJP: Paweł Zawadzki: Mała poprawka do teorii ewolucji, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 2000-02-01

    Winny jesteś im wdzięczność, bo przybliżyli ci wszechświat. To mały krok dla człowieka, dla ludzkości zaś...„ - judzi mnie Paweł [...].

    źródło: NKJP: Bohdan Sławiński: Królowa Tiramisu, 2008

  • część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. judzę
    judzimy
    2 os. judzisz
    judzicie
    3 os. judzi
    judzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. judziłem
    +(e)m judził
    judziłam
    +(e)m judziła
    judziłom
    +(e)m judziło
    judziliśmy
    +(e)śmy judzili
    judziłyśmy
    +(e)śmy judziły
    2 os. judziłeś
    +(e)ś judził
    judziłaś
    +(e)ś judziła
    judziłoś
    +(e)ś judziło
    judziliście
    +(e)ście judzili
    judziłyście
    +(e)ście judziły
    3 os. judził
    judziła
    judziło
    judzili
    judziły

    bezosobnik: judzono

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę judził
    będę judzić
    będę judziła
    będę judzić
    będę judziło
    będę judzić
    będziemy judzili
    będziemy judzić
    będziemy judziły
    będziemy judzić
    2 os. będziesz judził
    będziesz judzić
    będziesz judziła
    będziesz judzić
    będziesz judziło
    będziesz judzić
    będziecie judzili
    będziecie judzić
    będziecie judziły
    będziecie judzić
    3 os. będzie judził
    będzie judzić
    będzie judziła
    będzie judzić
    będzie judziło
    będzie judzić
    będą judzili
    będą judzić
    będą judziły
    będą judzić

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. judźmy
    2 os. judź
    judźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. judziłbym
    bym judził
    judziłabym
    bym judziła
    judziłobym
    bym judziło
    judzilibyśmy
    byśmy judzili
    judziłybyśmy
    byśmy judziły
    2 os. judziłbyś
    byś judził
    judziłabyś
    byś judziła
    judziłobyś
    byś judziło
    judzilibyście
    byście judzili
    judziłybyście
    byście judziły
    3 os. judziłby
    by judził
    judziłaby
    by judziła
    judziłoby
    by judziło
    judziliby
    by judzili
    judziłyby
    by judziły

    bezosobnik: judzono by

    bezokolicznik: judzić

    imiesłów przysłówkowy współczesny: judząc

    gerundium: judzenie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: judzący

    imiesłów przymiotnikowy bierny: judzony

    odpowiednik aspektowy: podjudzić

  • bez ograniczeń + judzić +
    KOGO + (do CZEGO | na KOGO | przeciw KOMU/CZEMU)
    bez ograniczeń + judzić +
    KOGO + (żeby ZDANIE)
    bez ograniczeń + judzić +
    KOGO + MOWA WPROST
  • ukr. júdyty 'kusić, podszczuwać, podżegać'

    brus. júdzic' 'postępować obłudnie; obmawiać, oczerniać'

    z psł. *juditi 'łudzić, kusić'

CHRONOLOGIZACJA:
XVI w., SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 13.12.2018