podjudzić

  • pejorat.  namówić lub sprowokować kogoś do zrobienia czegoś złego
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia relacji międzyludzkich


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Zasady współżycia społecznego

    zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

  • synonimy:  podżegnąć
  • Rodzina żony postanowiła sama rozstrzygnąć problem: podjudziła sąsiadów do linczu kochanki i jej rodziny.

    źródło: NKJP: Marta Landau: Papirusy prawdy, Polityka, 2005-08-27

    Skończyło to się tak, że wystarczyło odpowiednio jednych podjudzić na drugich (polecam metodę dziel i rządź) i się nawzajem wymordowali.

    źródło: NKJP: Internet

    W roku 415 św. Cyryl podjudził tłum mieszkańców Aleksandrii przeciwko Hypatii, uważanej za jedną z pierwszych filozofek i matematyczek. Kobietę zagnano do kościoła, gdzie fanatycy religijni rozszarpali ją na strzępy.

    źródło: NKJP: Internet

    Historia przypomina okryte niesławą dwa nazwiska - Josepha Breinla, starosty tarnowskiego, który poprzez swoich agentów podjudził chłopów przeciw szlachcie, i Jakuba Szelę, chłopa ze Smarzowa koło Pilzna, który stanął na czele bratobójczej napaści.

    źródło: NKJP: (kis): Rabacja: czyn haniebny, Dziennik Polski, 2006-03-03

    Kolega mnie podjudził, żeby ukraść rzodkiewki. Ojciec się dowiedział i dostałem solidną burę.

    źródło: Internet: swiatrezydencji.pl

    - Mirka, widziałem, że Zośka ma dla ciebie fajki! - podjudził ją Mateusz.

    źródło: NKJP: Daniel Odija: Kronika umarłych, 2010

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. podjudzę
    podjudzimy
    2 os. podjudzisz
    podjudzicie
    3 os. podjudzi
    podjudzą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. podjudziłem
    +(e)m podjudził
    podjudziłam
    +(e)m podjudziła
    podjudziłom
    +(e)m podjudziło
    podjudziliśmy
    +(e)śmy podjudzili
    podjudziłyśmy
    +(e)śmy podjudziły
    2 os. podjudziłeś
    +(e)ś podjudził
    podjudziłaś
    +(e)ś podjudziła
    podjudziłoś
    +(e)ś podjudziło
    podjudziliście
    +(e)ście podjudzili
    podjudziłyście
    +(e)ście podjudziły
    3 os. podjudził
    podjudziła
    podjudziło
    podjudzili
    podjudziły

    bezosobnik: podjudzono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. podjudźmy
    2 os. podjudź
    podjudźcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. podjudziłbym
    bym podjudził
    podjudziłabym
    bym podjudziła
    podjudziłobym
    bym podjudziło
    podjudzilibyśmy
    byśmy podjudzili
    podjudziłybyśmy
    byśmy podjudziły
    2 os. podjudziłbyś
    byś podjudził
    podjudziłabyś
    byś podjudziła
    podjudziłobyś
    byś podjudziło
    podjudzilibyście
    byście podjudzili
    podjudziłybyście
    byście podjudziły
    3 os. podjudziłby
    by podjudził
    podjudziłaby
    by podjudziła
    podjudziłoby
    by podjudziło
    podjudziliby
    by podjudzili
    podjudziłyby
    by podjudziły

    bezosobnik: podjudzono by

    bezokolicznik: podjudzić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: podjudziwszy

    gerundium: podjudzenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: podjudzony

    odpowiedniki aspektowe: podjudzać , judzić

  • bez ograniczeń + podjudzić +
    KOGO + (do CZEGO | na KOGO | przeciw KOMU/CZEMU)
    bez ograniczeń + podjudzić +
    KOGO + (żeby ZDANIE)
    bez ograniczeń + podjudzić +
    KOGO + MOWA WPROST
  • Zob.  judzić 

CHRONOLOGIZACJA:
1848, Krokus. Pismo dla ludu, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2018