komtur

  • zwierzchnik zakonu rycerskiego, który pełnił również funkcję dowódcy, gdy zakon wyprawiał się na wojnę
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    osoby związane z wojskiem i wojną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Tradycja

    świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

    • wielki; krzyżacki komtur; komtur tucholski
    • siedziba, zamek komtura
  • Po przyjeździe komtur przedstawił przywiezionych przez siebie rycerzy. Młodszy, imieniem Ottomar, był ziomkiem komtura i jego protegowanym na drodze kariery w zakonie.

    źródło: NKJP: Joanna Szczepańska: Wykpiony starosta i wieża idioty, Dziennik Bałtycki, 2000-04-15

    Na przełomie września i października 1308 r. kontyngent wojsk zakonnych pod dowództwem komtura ziemi chełmińskiej, Günthera von Schwarzburg, zajął część grodu gdańskiego.

    źródło: NKJP: Roman Czaja: Państwo zakonu krzyżackiego w Prusach. Władza i społeczeństwo, 2008

    Pierwsza udokumentowana wzmianka o wsi pochodzi z 1356 roku, kiedy to został wydany przez komtura gdańskiego Winrycha von Kinprode dokument lokacyjny dla Mierzeszyna.

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. komtur
    komturowie
    ndepr
    komtury
    depr
    D. komtura
    komturów
    C. komturowi
    komturom
    B. komtura
    komturów
    N. komturem
    komturami
    Ms. komturze
    komturach
    W. komturze
    komturowie
    ndepr
    komtury
    depr
  • bez ograniczeń + komtur +
    (JAKI)
    bez ograniczeń + komtur +
    (CZEGO)
  • niem.

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w., Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 18.09.2016