trudzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. narażać kogoś na trud

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

fatygować

	Przykro mi, że w takiej chwili pana trudzę, ale muszę zadać panu kilka pytań. źródło: NKJP: Zygmunt Zeydler-Zborowski: Czarny mercedes, 1958
	Proszę wybaczyć, jeśli trudzę ojca w nieodpowiednim momencie... Rzeczywiście, moment nie jest zbyt odpowiedni - wszedł mu w zdanie franciszkanin i przerzucił kilka papierów na biurku. źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum: pies pański, 2010
	Chcielibyśmy pójść niedaleko do lasu pozbierać drewna. - Każę naszym ludziom przynieść wam, ile potrzeba - oświadczyłem uprzejmie. - Nie chcemy was trudzić - odrzekł grzecznie [...] źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
	[...] zapewne Pan mnie rozumie. Powinienem tu przytoczyć pewną strofę mego wiersza (pisuję, czy Pan też?), która to dość dobrze oddaje. Lecz nie chcę Pana trudzić mymi gryzmołami. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wiatr i pył, 2008
	Gotowyś dla nieznajomego pana Witka, iżby nie czuł się obco, trudzić głowę przypominaniem słów, które dawno z niej wyfrunęły i język udręczać niedorzecznym „chrząszcz brzmi w trzcinie”. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trudziłem +(e)m trudził	trudziłam +(e)m trudziła	trudziłom +(e)m trudziło	trudziliśmy +(e)śmy trudzili	trudziłyśmy +(e)śmy trudziły
2 os.	trudziłeś +(e)ś trudził	trudziłaś +(e)ś trudziła	trudziłoś +(e)ś trudziło	trudziliście +(e)ście trudzili	trudziłyście +(e)ście trudziły
3 os.	trudził	trudziła	trudziło	trudzili	trudziły

bezosobnik: trudzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę trudził będę trudzić	będę trudziła będę trudzić	będę trudziło będę trudzić	będziemy trudzili będziemy trudzić	będziemy trudziły będziemy trudzić
2 os.	będziesz trudził będziesz trudzić	będziesz trudziła będziesz trudzić	będziesz trudziło będziesz trudzić	będziecie trudzili będziecie trudzić	będziecie trudziły będziecie trudzić
3 os.	będzie trudził będzie trudzić	będzie trudziła będzie trudzić	będzie trudziło będzie trudzić	będą trudzili będą trudzić	będą trudziły będą trudzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		trudźmy
2 os.	trudź	trudźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	trudziłbym bym trudził	trudziłabym bym trudziła	trudziłobym bym trudziło	trudzilibyśmy byśmy trudzili	trudziłybyśmy byśmy trudziły
2 os.	trudziłbyś byś trudził	trudziłabyś byś trudziła	trudziłobyś byś trudziło	trudzilibyście byście trudzili	trudziłybyście byście trudziły
3 os.	trudziłby by trudził	trudziłaby by trudziła	trudziłoby by trudziło	trudziliby by trudzili	trudziłyby by trudziły

bezosobnik: trudzono by

bezokolicznik: trudzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: trudząc

gerundium: trudzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: trudzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: trudzony

+

trudzić

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. trud