kanciarz
-
pot. osoba, która oszukuje - postępuje niezgodnie z przyjętymi zasadami dla odniesienia korzyści
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: oszust
-
- zwykły; mały kanciarz; drobni kanciarze
- kanciarze, aferzyści; kanciarze, złodzieje; oszust i kanciarz
-
Kanciarz jeden miał bowiem tzw. łeb do interesów i z premedytacją go wykorzystywał, by rolować frajerów, którzy połasili się na wizję szybkiego i w miarę przyzwoitego zysku.
źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Holzok na prezydenta, Trybuna Śląska, 2003-08-01
Zobaczyłem tego starego kanciarza, który się podszywa pod profesora. Nawet sobie strój na tę okazję sprawił.
źródło: NKJP: Internet
„Wierne serce” to opowieść o kelnereczce portowej knajpy, która musi wybrać między uczciwym robotnikiem a kanciarzem.
źródło: NKJP: (FREN): Nieme kino, Gazeta Krakowska, 2006-10-03
Po co prywatyzacja, skoro właścicielami zostają wyłącznie aferzyści lub co najmniej kanciarze podatkowi.
źródło: NKJP: Jerzy Urban: Klątwa Urbana, 1995
Przy nich kręciło się sporo warszawskich kanciarzy, usiłujących nabrać naiwnych kmiotków na kupno okazyjnych klejnotów z carskiej korony, pereł królowej Marysieńki, itp.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kanciarz
kanciarze
ndepr kanciarze
depr D. kanciarza
kanciarzy
C. kanciarzowi
kanciarzom
B. kanciarza
kanciarzy
N. kanciarzem
kanciarzami
Ms. kanciarzu
kanciarzach
W. kanciarzu
kanciarze
ndepr kanciarze
depr -
Od: kantować (na benzynie)