defetysta

  • książk.  osoba, która wątpi w powodzenie czegoś lub pozytywny obrót spraw
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • Kto nie wierzył w ostateczne zwycięstwo, uchodził za defetystę i mizantropa, a tacy mieli być traktowani najsurowiej.

    źródło: Maria Podlasek: Wypędzenie Niemców z terenów na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej: relacje świadków, 1995 (books.google.pl)

    Kto próbował przeciwstawić się hurrapatriotycznej postawie, był ogłoszony defetystą, a nawet zdrajcą.

    źródło: NKJP: Adam Grabowski: Pamiętnik redaktora, cz. 3, Pinezka.pl, 2007-11

    Wbrew opinii defetystów, którzy wszystko widzą czarno i pokazują w kółko przeróżne wzory do naśladowania, stworzyliśmy solidne podstawy rozwoju.

    źródło: NKJP: Większość siedzi zbyt cicho, Dziennik Polski, 1999-03-19

    Dzielimy się na dwie kategorie. Pierwsza, do której należy chyba w ostatnich latach większość rodaków – to pesymiści i defetyści.

    źródło: NKJP: Wojciech Kasprzak: Depresja jesienna, Gazeta Poznańska, 2004-09-29

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. defetysta
    defetyści
    ndepr
    defetysty
    depr
    D. defetysty
    defetystów
    C. defetyście
    defetystom
    B. defetystę
    defetystów
    N. defetystą
    defetystami
    Ms. defetyście
    defetystach
    W. defetysto
    defetyści
    ndepr
    defetysty
    depr
  • fr. défaitiste

CHRONOLOGIZACJA:
1915, NFJP
Data ostatniej modyfikacji: 09.03.2020