-
w stopniu tak dużym, że bardzo się to mówiącemu nie podoba
-
Jeśli stoi w postpozycji względem komentowanego wyrażenia, upiornie jest akcentowane.
-
wykładnik stopnia cechy
-
synonimy: strasznie II
(quasi)synonimy: okropnie II
potwornie II
straszliwie II
-
Ekskluzywny pokój z kiblem i zepsutym prysznicem śmierdzi upiornie.
źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002
Siadali właśnie do obiadu po przedpołudniu spędzonym na pierwszej powojennej ślizgawce, z jeszcze malinowymi od mrozu policzkami, ze zgrabiałymi dłońmi, które ogrzewali, przytykając je do nagrzanych talerzy, i upiornie głodni.
źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
Zgodnie z tą samą tradycyjną polityką gry są upiornie drogie - 200 zł za tytuł, czyli sześć gier przewyższa wartością konsolę.
źródło: NKJP: Marcin Bójko: Japończyk w Polsce, Ozon, 2005
Sytuację golfa w oczach normalnego człowieka dodatkowo pogarsza fakt, że gra w niego trwa upiornie długo (trzy do czterech godzin), wymaga chodzenia, a za wszystko trzeba jeszcze słono płacić.
źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Trawiasty obszar uprzejmości, Polityka, 2001-08-25
W naszym show-biznesie jest upiornie nudno, wszystkie gwiazdy są takie ulizane.
źródło: NKJP: Fiolka Najdemowicz: Anja nie do zdarcia, Cosmopolitan, 2000
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
upiornie _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: zmienny -
Zob. upiór , por. upiornie I