upiornie II

I
  • w stopniu tak dużym, że bardzo się to mówiącemu nie podoba
  • Jeśli stoi w postpozycji względem komentowanego wyrażenia,  upiornie  jest akcentowane.

  • wykładnik stopnia cechy

  • synonimy:  strasznie II
    (quasi)synonimy:  okropnie II
    potwornie II
    straszliwie II
  • Ekskluzywny pokój z kiblem i zepsutym prysznicem śmierdzi upiornie.

    źródło: NKJP: Max Cegielski: Masala, 2002

    Siadali właśnie do obiadu po przedpołudniu spędzonym na pierwszej powojennej ślizgawce, z jeszcze malinowymi od mrozu policzkami, ze zgrabiałymi dłońmi, które ogrzewali, przytykając je do nagrzanych talerzy, i upiornie głodni.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

    Zgodnie z tą samą tradycyjną polityką gry są upiornie drogie - 200 zł za tytuł, czyli sześć gier przewyższa wartością konsolę.

    źródło: NKJP: Marcin Bójko: Japończyk w Polsce, Ozon, 2005

    Sytuację golfa w oczach normalnego człowieka dodatkowo pogarsza fakt, że gra w niego trwa upiornie długo (trzy do czterech godzin), wymaga chodzenia, a za wszystko trzeba jeszcze słono płacić.

    źródło: NKJP: Sławomir Mizerski: Trawiasty obszar uprzejmości, Polityka, 2001-08-25

    W naszym show-biznesie jest upiornie nudno, wszystkie gwiazdy są takie ulizane.

    źródło: NKJP: Fiolka Najdemowicz: Anja nie do zdarcia, Cosmopolitan, 2000

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • upiornie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: zmienny
  • Zob.  upiór , por.  upiornie I 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  upiornie I 
Data ostatniej modyfikacji: 27.12.2018