ozimina
-
roln. zboże siane jesienią, potrzebujące niskich zimowych temperatur do prawidłowego wzrostu
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny uprawne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
sprzeczne: jarka
-
- zielona ozimina
- pole oziminy
-
Sarny żerują na łąkach i oziminach oraz na brzegach lasu.
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
W wielu „podtopionych” w ubiegłym roku rejonach kraju zasiano jesienią mniej ozimin, a na wiosnę posadzi się niewiele kartofli [...].
źródło: NKJP: Karol Wojtaszczyk: My, chłopi, możemy Polskę wyżywić, Życie i Nowoczesność, nr 553, 1981
W następnym roku ugór zasiewano, tam gdzie zebrano oziminę, siano zboże jare, ściernisko po zbożu jarym stawało się ugorem, na którym mogły się paść krowy.
źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005
Gdy jednak w rozwiniętych wiekach średnich powszechne stało się wysiewanie także oziminy, proso ustąpiło prymatu żytu i pszenicy, które ceniono ze względu na łatwość ich długoletniego przechowywania.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce : od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ozimina
oziminy
D. oziminy
ozimin
C. oziminie
oziminom
B. oziminę
oziminy
N. oziminą
oziminami
Ms. oziminie
oziminach
W. ozimino
oziminy
-
Zob. ozimy