owocnik
-
biol. nadziemna część grzyba, która wytwarza zarodniki i służy do rozmnażania się
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
budowa i funkcjonowanie roślin
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe -
- okazałe, twarde; młode, stare owocniki
- owocniki grzybów
- owocnik rośnie
-
Jest to grzyb o kapeluszu czarnobrunatnym, średnicy 4-15 cm, pokryty grubymi, ułożonymi dachówkowato, odstającymi łuskami. Pokryty kosmkami trzon ma taką samą barwę jak kapelusz. Na brzegu kapelusza często widać resztki białawej osłonki. Miąższ białawy, w świeżo przekrojonym owocniku czerwienieje, a z czasem czernieje.
źródło: NKJP: red: Co zbierać, a czego nie..., Gazeta Wrocławska, 2002-08-29
U podstawy pnia autorzy zaobserwowali wyjątkowo okazałe owocniki chronionego gatunku grzyba - ozorka dębowego [...]
źródło: NKJP: Paweł Zarzyński, Robert Tomusiak: Najsłynniejsze drzewa Polski. Dąb „Chrobry” z Nogatu, Las Polski, 2009-01-16
Owocniki rosną w tzw. czarcich kręgach po kilkadziesiąt sztuk, są kształtu lejkowatego, o kapeluszach rudych o średnicy kilku centymetrów, z blaszkami zbiegającymi po krótkim rudawym trzonie, za młodu białawymi, a potem ochrowymi.
źródło: NKJP: Wiktor Pawłowski: Gąsówka naga na chłodzie, Polityka, 2005-11-12
Nie zbierajmy też bardzo młodych, niewykształconych owocników, bo wówczas trudno rozpoznać ich gatunek i możemy się pomylić, co doprowadzi do zatrucia. Czasem nawet śmiertelnego.
źródło: NKJP: Sebastian Dadaczyński: Trujące „przysmaki”, Dziennik Bałtycki, 2006-08-18
Należy solić każdy rodzaj grzybów oddzielnie. Do przechowywania w soli wyśmienicie nadają się małe, twarde owocniki, które czyścimy na sucho, kroimy i pozostawiamy, aby nieco zwiędły.
źródło: NKJP: ib, mp: Suszone, solone..., Trybuna Śląska, 2004-09-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. owocnik
owocniki
D. owocnika
owocników
C. owocnikowi
owocnikom
B. owocnik
owocniki
N. owocnikiem
owocnikami
Ms. owocniku
owocnikach
W. owocniku
owocniki
-
Zob. owoc
Pierwotnie w znaczeniu 'ogród, sad owocowy' (1566, SPXVI).