odwetowiec
-
osoba dokonująca lub pragnąca dokonać odwetu
-
Wyraz używany szczególnie często w okresie PRL-u w odniesieniu do polityków zachodnioniemieckich kwestionujących powojenną zachodnią granicę Polski.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
działalność polityczna -
- niemieccy, zachodnioniemieccy odwetowcy
-
Zbyt łatwo naraziłby się na epitet wroga przyrody, krwawego odwetowca, szukającego pomsty za protesty przeciwko niektórym rządowym inwestycjom.
źródło: NKJP: Dariusz Gizak: Demony leśne w wierzeniach ludowych. Cała prawda o Babie Jadze, Las Polski, 2009-11-01
Wiosną 1977 roku i mnie oskarżono o sojusz z niemieckimi odwetowcami, posługując się jakąś fałszywką wyprodukowaną chyba na Rakowieckiej.
źródło: NKJP: Niemcy, Gazeta Wyborcza, 1993-10-01
[...] ton stoickiego spokoju potrafię tylko podziwiać, gdy wszystko wrze we mnie, jak czytam, że gwałciciel 9-letniej dziewczynki dostaje mniejszy wyrok niż złodziej kilku zabytkowych książek. Odzywa się w moim wnętrzu prymitywny odwetowiec i nic na to nie poradzę.
źródło: NKJP: Mój „Dzienniczek Polski”, Dziennik Polski, 1999-11-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odwetowiec
odwetowcy
ndepr odwetowce
depr D. odwetowca
odwetowców
C. odwetowcowi
odwetowcom
B. odwetowca
odwetowców
N. odwetowcem
odwetowcami
Ms. odwetowcu
odwetowcach
W. odwetowcu
odwetowcze
odwetowcy
ndepr odwetowce
depr -
Zob. odwet