orator
-
książk. osoba umiejąca pięknie przemawiać publicznie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- dobry, słynny, świetny, wielki, wspaniały, wybitny, złotousty, znakomity, znany; rzymski orator
- konkurs, salon oratorów
-
Tony jest znany w Polsce, nie tylko występował wielokrotnie przed słuchaczami, ale także polscy czytelnicy mieli okazję zapoznać się z książką „Może być tylko lepiej. [...] Wybitny orator jak zwykle ujmował wszystkich błyskotliwymi porównaniami.
źródło: NKJP: Jak Kryzys przekuć w Sukces, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2009-03-24
Kiedy się mówi do publiczności, ważne są dwie rzeczy. Po pierwsze, by słuchaczy zaciekawić, bo oni przecież płacą za przyjście, a autor z tego żyje. Jeśli słuchacze się rozejdą, to nie zapłacą, więc orator musi ich zaciekawić, zatrzymać na miejscu.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuścinski: Lapidaria IV-VI, 2008
Imię Albert pochodzi od wuja, brata matki, [...] pastora parafii francuskiej w Strasburgu, świetnego oratora i kaznodziei [...].
źródło: NKJP: Henryk Gaertner: Albert Schweitzer życie myśl i dzieło, 2007
Obama umie przykuć uwagę i zainspirować słuchaczy. „Uosabia ideał amerykańskiej elokwencji, jest najlepszym oratorem tego pokolenia [...].
źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Odwaga nadziei, Polityka, 2009-01-24
Koniec z sesjami trwającymi do północy, z dyskusjami ciągnącymi się w nieskończoność na sesji Rady Miasta Nowego Sącza i ze swobodą oratorów korzystających z nieograniczonego prawa wypowiedzi „w nawiązaniu do poprzedniego ad vocem”?
źródło: NKJP: (IK): Knebel na usta?, Gazeta Krakowska, 2007-05-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. orator
oratorowie
oratorzy
ndepr oratory
depr D. oratora
oratorów
C. oratorowi
oratorom
B. oratora
oratorów
N. oratorem
oratorami
Ms. oratorze
oratorach
W. oratorze
oratorowie
oratorzy
ndepr oratory
depr -
łac. ōrātor