rozrzutnik

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. człowiek

  • 1.

    człowiek, który lekkomyślnie wydaje pieniądze i traci swoje dobra
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Finanse

    własność

  • synonimy:  utracjusz
  • Na żadnego nie wylano tylu kubłów pomyj co na Stanisława Augusta. A to że kochanek carycy, ruski jurgieltnik, bawidamek, słabeusz, rozrzutnik i niesolidny dłużnik, zdrajca-targowiczanin.

    źródło: NKJP: Piotr Adamczewski: Król zrehabilitowany, Polityka, 2003-11-15

    Zachwyty nad doraźnym zyskiem ekonomicznym autor piętnował więc jako krótkowzroczne, pisząc: „zadowolenie z przypływu oszczędności z Ameryki i z małych przesyłek robotników sezonowych przypomina żywo zachwyt rozrzutnika, który po sprzedaniu ojcowizny za bezcen, cieszy się z posiadania większej kwoty pieniężnej [...]”.

    źródło: NKJP: Izabella Bukraba-Rylska: Socjologia wsi polskiej, 2008

    On był hazardzistą i rozrzutnikiem, ona skrzętną gospodynią, co nie uchroniło rodzinnych majętności od zbliżającej się szybko materialnej ruiny.

    źródło: NKJP: Bogna Wernichowska: Kardy i kokardy Opowieść o hrabinach Potockich, 2009

    Badania szwajcarskiej terapeutki [...] dowodzą, że rozrzutnicy zachowują do późnych lat lepsze zdrowie niż zachłystujący się gromadzeniem pieniędzy dla samego gromadzenia.

    źródło: NKJP: Barbara Brégy: Masz, to dasz, Polityka, 2006-09-16

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. rozrzutnik
    rozrzutnicy
    ndepr
    rozrzutniki
    depr
    D. rozrzutnika
    rozrzutników
    C. rozrzutnikowi
    rozrzutnikom
    B. rozrzutnika
    rozrzutników
    N. rozrzutnikiem
    rozrzutnikami
    Ms. rozrzutniku
    rozrzutnikach
    W. rozrzutniku
    rozrzutnicy
    ndepr
    rozrzutniki
    depr
  • Zob.  rozrzutny ,  rzucić