zaciekle

  • gwałtownie i nieustępliwie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • zaciekle atakować, bronić, dyskutować, rywalizować, tropić, walczyć
    • równie zaciekle
  • Choć komputerowy nowicjusz był zielony w kwestiach, o których zaciekle dyskutował, twardo nie dawał po sobie poznać swojej niewiedzy.

    źródło: NKJP: Piotr Kozłowski: Randka z Bogiem i z człowiekiem, czyli kochaj i rób, co chcesz... i z kim chcesz!, 2009

    Ludzie coraz zacieklej walczyli ze sobą o nędzne resztki żywności, gotowi zabić za garstkę stęchłego zboża czy ochłap gnijącego mięsa.

    źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: Przekraczając światło, 1996

    Po chwili Piotr został w izbie z jednym tylko żołnierzem. Był to ten sam, który przed chwilą tak zaciekle kopał go w brzuch.

    źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Noc i inne opowiadania, 2001

    Policja otrzyma też kolejne nieoznakowane radiowozy z wideorejestratorami. Będzie więc ścigać kierowców jeszcze zacieklej niż dotąd.

    źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Na kogo policja poluje, Polityka nr 2672, 2008

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy zaciekle
    stopień wyższy zacieklej
CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 26.07.2018