eurokrata
-
książk. urzędnik pracujący w instytucjach Unii Europejskiej
-
Wyraz często używany z dezaprobatą.
-
[eu-rokrata]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
synonimy: eurobiurokrata
hiperonimy: urzędnik
-
- brukselski; polski eurokrata
- eurokrata z Brukseli
- eurokrata i dyplomata
-
Z truskawkami jest podobnie: w zasadzie żaden eurokrata nigdy nie powie, jak powinny wyglądać, ale okazuje się, że w 1987 roku Komisja Europejska ustaliła standardy owoców.
źródło: NKJP: Marek Twaróg: Europejski dżem z marchewek, Dziennik Zachodni, 2002-05-09
Przedstawiciele Brukseli zaczęli sprawdzać kwalifikacje kandydatów z Polski do pracy na etatach unijnych urzędników. Szansę na zostanie eurokratą ma co 14. kandydat.
źródło: NKJP: Warto spróbować, Dziennik Polski, 2003-11-28
Skoro za wszystko odpowiedzialni są eurokraci, to wiadomo, że biurokracji nie będzie końca, zwłaszcza w rozdziale unijnych pieniędzy, w tym pomocy dla kandydatów.
źródło: NKJP: Jacek Safuta: Dżem z prezerwatyw, Polityka, 2002-06-01
Europejski superrząd musi [...] respektować języki wszystkich państw członkowskich (włącznie z portugalskim i greckim), przez co najliczniejszą grupę eurokratów stanowią dziś tłumacze, a najważniejszą produkcją europejską jest dziś wytwarzanie zadrukowanego papieru.
źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Europa, Europa..., Gazeta Wyborcza, 1998-02-13
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. eurokrata
eurokraci
ndepr eurokraty
depr D. eurokraty
eurokratów
C. eurokracie
eurokratom
B. eurokratę
eurokratów
N. eurokratą
eurokratami
Ms. eurokracie
eurokratach
W. eurokrato
eurokraci
ndepr eurokraty
depr -
Od: euro- (< Unia Europejska, Europa) i -kracja (z gr. krátos 'władza'), por. eurokracja.