-
tak, że wyraża to gniew osoby, o której mowa
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia
-
- krzyknąć, odeprzeć, odpowiedzieć, powiedzieć, przerwać, rzec, rzucić, spytać, warknąć, wołać, zapytać, zawołać; machnąć, pomrukiwać, prychnąć, spojrzeć, szarpnąć, trzasnąć, zmarszczyć czoło gniewnie
-
|
- Co się tak gapisz? - warknęła gniewnie po polsku.
źródło: NKJP: Tomasz Mirkowicz: Pielgrzymka do Ziemi Świętej Egiptu, 1999
|
|
- Mógłbyś wstać, kiedy dowódca mówi - rzekł gniewnie Kaziuk na odchodnym.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
|
|
Szurając nogami, usiadł przy biurku, rozłożył dziennik i mamrocząc coś do siebie, nerwowymi ruchami zaczął przeszukiwać kieszenie. Nie znajdował w nich tego, czego szukał, marszczył więc coraz gniewniej czoło.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
|
|
Pan Dudziak, kierowca pogotowia, odkręcał śruby przebitego koła, mamrocząc coś gniewnie pod nosem. Pomachałem mu ręką, nawet na mnie nie spojrzał.
źródło: NKJP: Aleksander Minkowski: Szaleństwo Majki Skowron, 1972
|
-
część mowy: przysłówek
stopień równy |
gniewnie
|
| stopień wyższy |
gniewniej
|
-
CHRONOLOGIZACJA:
1803,
Nowy pamiętnik warszawski, Tom 12, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 04.08.2017