satyna - Wielki słownik języka polskiego PAN

włók. tkanina bawełniana lub jedwabna, która ma jedną stronę błyszczącą, a drugą matową

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

hiperonimy:

tkanina

bawełniana, jedwabna; beżowa, biała, czarna; błyszcząca, lśniąca, połyskliwa; elegancka satyna
satyna i jedwab, satyna i szyfon, satyna i tiul
rodzaj; dotyk satyny
bluzka, kamizelka, pościel, spódnica, suknia z satyny
komplet z satyną
uszyty, wykonany z satyny

	Babcia ubrała się w elegancką brązową spódnicę, [...], a mama sprawiła jej do tego bluzkę z beżowej satyny, [...] źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 19988
	Projektantka prezentowanych strojów [...] na wieczór proponowała suknie z błyszczącej satyny utrzymane w różnych odcieniach złota. źródło: NKJP: Zofia Sitarz: Piknik jak... wiejskie wesele, Gazeta Krakowska, 2006-07-11
	Z najlepszej bawełnianej przędzy tkana jest satyna. Stąd jej miękkość, delikatność i lekki połysk. źródło: NKJP: Danuta Żuchowska: Śpij smacznie i kolorowo, Wieczór Wybrzeża, 2000-11-18
	Najpopularniejsze są sukienki długie, do kostek, uszyte z satyny, tafty, atłasu, żorżety lub cienkiego szantungu imitującego jedwab. źródło: NKJP: (maja): Odświętne dzieci, Dziennik Bałtycki, 2000-05-04
	Nożyce krawieckie beznamiętnie tną sukno i podszewkową satynę. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

fr. satin

za pośrednictwem hiszp. z arab. zaytūnī (dosłownie 'z miasta Zaytűn (Chiny), gdzie wyrabiano tego typu tkaniny')