stuła
-
rel. ozdobny pas materiału zawieszany na szyi przez duchownych katolickich podczas nabożeństw i w innych sytuacjach przewidzianych w ceremoniale
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
- czerwona, fioletowa stuła
- alba i stuła, komża i stuła; ornaty i stuły
- koniec stuły
- całować, ucałować stułę
-
Stara kobieta kończy spowiedź, wstaje, całuje księżowską stułę, którą ksiądz jej podaje, i odchodzi.
źródło: NKJP: Stanisław Mrożek: Jak zostałem filmowcem, 1975
Przynieśli mi sutannę, stułę, kielich, komunikanty. O dwunastej w południe odprawiłem Mszę.
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
Stuła została ozdobiona złotymi nićmi i 312 kamieniami z kryształu.
źródło: NKJP: o. Tomasz Duszyc OFMCap: Twarz, ubranie i relikwiarz Ojca Pio, Głos Ojca Pio, 2008-04
W szafie obok wejścia do kaplicy znajdowały się komże, alby, stuły, a także pozłacany, stary kielich, patera i inne przybory mszalne.
źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Gdzie ten dom, gdzie ten świat, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stuła
stuły
D. stuły
stuł
C. stule
stułom
B. stułę
stuły
N. stułą
stułami
Ms. stule
stułach
W. stuło
stuły
-
łac. stola 'długa szata'
z gr. stolḗ
W postaci: stoła