symonia
-
rel. nadawanie stanowisk, tytułów, urzędów kościelnych oraz związanych z nimi dóbr duchowych i materialnych za pieniądze, powszechne w Kościele katolickim w średniowieczu
-
[symońja]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: świętokupstwo
-
Grzech symonii dotyczy czerpania zysków z kupna lub sprzedaży urzędów kościelnych bądź sakramentów.
źródło: NKJP: Ks. Tomasz Jelonek: Szymon Mag, Głos Ojca Pio, 2007-12
Niejeden Borgia miał nieślubne dzieci, kochanki i uprawiał symonię (kupczenie odpustami, sakramentami, urzędami i dobrami kościelnymi).
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Złoto, władza i seks, Polityka, 003-08-09
Duchowieństwo żyło w rozpuście, ciemnocie i symonii. Co gorsza, łaski Boże stały się przedmiotem kupna i sprzedaży.
źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Myśli różne o ogrodach, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. symonia
symonie
D. symonii
symonii
neut symonij
char C. symonii
symoniom
B. symonię
symonie
N. symonią
symoniami
Ms. symonii
symoniach
W. symonio
symonie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. śred. simonia 'świętokupstwo'
Od: Szymona (Maga), który wg Dziejów Apostolskich chciał kupić od apostołów władzę sprawowania sakramentów.
Na podstawie indeksu haseł.