sztacheta
-
wąski i ostro zakończony element, który wraz z innymi takimi samymi elementami, ułożonymi pionowo i odpowiednio zamocowanymi, tworzy płot
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
- drewniane sztachety; sztachety ogrodzeniowe
- sztachety z płotu
- połamać, wyrwać sztachety
-
Radny pobił sąsiada sztachetą z płotu.
źródło: NKJP: Joanna Kielas: Radny pobił sąsiada sztachetą z płotu, Dziennik Bałtycki, 2010-05-11
Auto z impetem wpadło na półmetrowej wysokości betonowy murek, odbiło się od metalowego wspornika, na którym umocowane były drewniane sztachety.
źródło: NKJP: Autem w balkon, Dziennik Polski, 2001-05-21
To student, pijany. Wymiotuje, trzymając się żelaznych sztachet ogrodzenia.
źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006
Pawlak z cepem w ręku przelazł przez płot, z rozpędu rozdzierając wyjściowe spodnie o sztachetę.
źródło: NKJP: Andrzej Mularczyk: Sami swoi, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sztacheta
sztachety
D. sztachety
sztachet
C. sztachecie
sztachetom
B. sztachetę
sztachety
N. sztachetą
sztachetami
Ms. sztachecie
sztachetach
W. sztacheto
sztachety
-
Dawniej także: sztakiet, sztokiet (sztakiety [lm]) - z niem. Stakete
W postaci: sztachet (r. męski)