językoznawczość

  • żart.  cecha tego, co jest związane z językoznawstwem lub byciem językoznawcą
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    działalność naukowa

  • Moja językoznawczość rozwijała się wesoło i atrakcyjnie pod okiem wielu najwybitniejszych. Chodziłem na wykłady i seminaria do wszystkich: do Mayenowej i Wierzbickiej, do Doroszewskiego i Bogusławskiego, do Puzyniny i Weinsberga

    źródło: Jerzy Bralczyk: Mój język prywatny. Słownik autobiograficzny, 2004 (books.google.pl)

    Na tle tego wszystkiego stosunkowo łagodne i poczciwe wydają się dźwiękojadki, pożywiające się grubymi samogłoskami (no macie, znowu językoznawczość!) czy zielony bocian Bonifacy, który w trakcie rozmowy zdradza im, jak ewentualnie mogą powrócić do swojego, normalnego świata.

    źródło: Internet: marcinczyta.blogspot.com

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. językoznawczość
    językoznawczości
    D. językoznawczości
    językoznawczości
    C. językoznawczości
    językoznawczościom
    B. językoznawczość
    językoznawczości
    N. językoznawczością
    językoznawczościami
    Ms. językoznawczości
    językoznawczościach
    W. językoznawczości
    językoznawczości

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • Zob.  językoznawstwo 

CHRONOLOGIZACJA:
1981, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Tomy 38-40, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.05.2019