-
sprytny człowiek, który ma doświadczenie i biegłość w wykonywaniu czegoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie
-
-
- doświadczony, stary; morski, policyjny wyga
-
|
Udało mu się pokonać takie wygi wrocławskich biegów jak Jerzego Siemaszkę i Sławomira Pieczurowskiego
źródło: NKJP: Zbigniew Próchniak: Największy na peryferiach, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-11-17
|
|
No cóż, jestem już oblatanym wygą, nie dam się tak śmiesznie zaskoczyć jak pod Hawajami, gdy wyskoczyłem na pokład na golasa, myśląc, że statek tnie nas na plasterki.
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
|
|
Został na drugi rok w pierwszej klasie i traktował nas pogardliwie, z wyższością doświadczanego wygi.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
|
|
Szanowni wydzy biegania, czy jak przebiegłem 9,5 km w 43 min., to mogę myśleć o BK, czy lepiej, żebym został w domu?
źródło: Internet: bieganie.pl
|
|
Pierwszy, sobotni konkurs w Oberstdorfie pokazał, że młodzi zawodnicy także i w T4S, podobnie jak w zawodach Pucharu Świata, nie będą mieli respektu dla starych wyg.
źródło: NKJP: Michał Mazur, Michał Lizak: Przegrali z deszczem, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2007-01-02
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m1,
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
wyga
|
wydzy
wygi
|
ndepr |
wygi
|
depr |
| D. |
wygi
|
wygów
wyg
|
|
|
|
| C. |
wydze
|
wygom
|
|
| B. |
wygę
|
wygów
wygi
|
|
| N. |
wygą
|
wygami
|
|
| Ms. |
wydze
|
wygach
|
|
| W. |
wygo
|
wydzy
wygi
|
ndepr |
wygi
|
depr |
-
|
+ |
wyga |
+ |
|
-
Wyraz wyłącznie polski, objaśniany jako pochodny od wyć (zob.), z archaicznym, rzadkim przyrostkiem *-ga (por. struga). Pierwotne znaczenie byłoby zatem 'ten, kto wyje' > 'stary, doświadczony pies' > 'doświadczony człowiek' (Bor)
CHRONOLOGIZACJA:
XVI w.,
SPXVI
Na podstawie indeksu haseł
Data ostatniej modyfikacji: 08.12.2017