połajanka
-
książk. ostre słowne potępienie czyjegoś postępowania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich -
W przerwie meczu z szatni gości przez 10 minut dobiegały odgłosy połajanki, jaką urządził swoim podopiecznym. Ostra reprymenda piłkarzom Orkana niewątpliwie się należała, bo wszystkie trzy gole stracili w podobny sposób [...].
źródło: NKJP: (RaC): Dziewięć i koniec, Dziennik Bałtycki, 2005-11-18
Przeżywał nasze sukcesy i ewentualne niepowodzenia. Jak się nie udało coś podczas ćwiczeń, to potrafił zrobić taką awanturę, że uszy więdły, ale to była taka ojcowska połajanka.
źródło: NKJP: (ZS): Odszedł zasłużony strażak, Dziennik Polski, 2005-03-12
Rozmowa zaczęła się oczywiście od połajanek: że nadal zajmuję się „polityką”, że niepotrzebnie ściągam na siebie kłopoty itd.
źródło: NKJP: Tadeusz Isakowicz-Zaleski: Moje życie nielegalne, 2008
Grecy źle znosili połajanki za opóźnienia w przygotowaniach. Teraz tryumfują: zdążyli, niemal wszystko jest dopięte na ostatni guzik.
źródło: NKJP: Jagienka Wilczak: Za pięć dwunasta, Polityka, 2004-08-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. połajanka
połajanki
D. połajanki
połajanek
C. połajance
połajankom
B. połajankę
połajanki
N. połajanką
połajankami
Ms. połajance
połajankach
W. połajanko
połajanki
-
Zob. łajać