zażarcie II

I

przysłówek

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. kłócić się

  • 2.

    w sposób bardzo intensywny, pełen determinacji i tak, że żadna ze stron nie chce ustąpić lub poddać się
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • kłócić się zażarcie
  • Walczyliśmy z nimi zażarcie i często dochodziło do awantur na planszy. Skakaliśmy im do oczu i nikt nam za to nie czynił wymówek.

    źródło: NKJP: Daniel Passent: Popraw się, Wojtusiu, Polityka, 2006-07-01

    Dyskutowaliśmy bardzo długo, a właściwie kłóciliśmy się po prostu zażarcie, zarzucając sobie nawzajem egoizm i wytykając rozmaite braki charakterów.

    źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

    Choć równocześnie na polach bitew walczono zażarcie, kapłani chaldejscy w grodzie Uruk wychodzili procesjonalnie witać żałobną flotę asyryjską.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Ludzie zawsze walczyli o stołki. Im wyżej postawione, tym zażarciej, a już szczególnie o rządowe.

    źródło: NKJP: (X): Krótka historia jednego krzesła, Dziennik Polski, 2000-07-08

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy zażarcie
    stopień wyższy zażarciej
  • Od:  zażarty ; zob.  żreć