ordalium
-
książk. w dawnych czasach poddawanie podejrzanego próbie, której pomyślne przejście miało świadczyć o jego niewinności, co wynikało z przeświadczenia, że Bóg nie dopuści do krzywdy człowieka niewinnego
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
sąd
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
synonimy: sąd Boży
-
Do zwykłego zarządu ordynacją i jej głównym pałacem wystarczy ordynat; [...] W ordynacji wszystkie sprawy rozstrzyga ordalium – sąd boży, zalecając zwykle próbę ognia lub wody – niewinny nie zgorzeje albo sam wypłynie, to oczywiste.
źródło: NKJP: Aleksander Malak: Rdzeń, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-08-25
- Sąd boży - podjął Geralt wśród absolutnej ciszy - to rzecz całkowicie pewna i bezwzględnie sprawiedliwa. Ordalia akceptowane są również przez sądy świeckie i mają swe reguły.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 2001
„A jeżeli niewolny włoży rękę do ognia i wyjmie poparzoną, wówczas pan jego, zgodnie z normą prawa, zostanie uznany za winnego kradzieży popełnionej przez niewolnika” [...] Wynika z tego, że niewolny mógł być przedmiotem ordaliów, ale nie mógł stanąć przed sądem jako oskarżony ani zostać uznany za winnego i skazany.
źródło: NKJP: Karol Modzelewski: Barbarzyńska Europa, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ordalium
ordalia
D. ordalium
ordaliów
C. ordalium
ordaliom
B. ordalium
ordalia
N. ordalium
ordaliami
Ms. ordalium
ordaliach
W. ordalium
ordalia
-
łac. śred.