ochmistrz - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

w dawnej Polsce urzędnik dworski zarządzający służbą króla lub magnata, opiekujący się jego dziećmi, a także pełniący inne funkcje

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Tradycja

świat dawnych epok i wydarzenia historyczne

hiperonimy:

urzędnik

	Po śmierci matki wychowaniem Jadwigi i jej młodszej siostry Anny zajęli się ochmistrz Mikołaj Piotrowski [...] oraz Anna Szydłowiecka z Tęczyńskich. źródło: NKJP: Internet
	O zaopatrzenie dworzan Jagiełły w imieniu podskarbiego (później marszałka) Dymitra z Goraja troszczył się szafarz Albert, zaś dworzanami Jadwigi opiekował się ochmistrz jej dworu, Krystyn z Ostrowa. źródło: NKJP: Helena Kręt: Śladami Świętej Jadwigi: Jadwiga i Jagiełło w Nowym Mieście Korczynie, 2008
	Upolowaną zwierzynę sprawiał na miejscu [...] mieszkaniec osady rozłożonej na polanie, zajmującej szczyt wzgórza [...]. Dość prędko stał się on ulubieńcem ochmistrza dworu, któremu smakowały wybornie przyrządzone mięsa. źródło: NKJP: Z kijem za pasem, Dziennik Polski, 2001-01-13
	Dworzanie spojrzeli wyczekująco. [...] Piszczajko wziął kielich z rąk ochmistrza i szepnął cicho: - Co robić, zdrowie! źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
	Na ogromne, drabiniaste wozy liczni słudzy ładowali kufry i toboły, wypełnione po brzegi rozmaitymi sprzętami i kosztownościami. Znani mi z widzenia dworzanie i damy, a także ich ochmistrzowie nadzorowali ten bezwstydny rabunek. źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Ogród miłości, 2006

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

niem. Hofmeister

Forma polska być może w wyniku kontaminacji niem. Hofmeister i Hochmeister 'wielki mistrz' (Bańk)