współegzystować - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. istnieć razem w tym samym czasie lub miejscu, nie wywołując konfliktu

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

	synonimy:	koegzystować współżyć
	hiperonimy:	współistnieć

	Czy potrafimy współegzystować z osobami o odmiennym od naszego kolorze skóry, wyznającymi inną religię, prezentującymi inną orientację seksualną? źródło: NKJP: (RED): Bezpieczna tolerancja, Gazeta Wrocławska, 2003-11-20
	Współczesna praktyka lokalizacji firm opiera się na trzech głównych współegzystujących ze sobą kryteriach: terytorialnym, konkurencyjnym i sieciowym. źródło: NKJP: Bohdan Jałowiecki: Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, 2009
	W miasteczku współegzystowały społeczności Żydów, katolików i prawosławnych. źródło: NKJP: Włodzimierz Kupisz: Dworek Kościuszki będzie jak nowy, Dziennik Łódzki, 2004-09-09
	Wydaje mi się, że wystarczy po prostu rozmowa i ustalenie zasad współegzystowania w [...] budynku. źródło: NKJP: Mirosław Wiśniewski: Niefortunne sąsiedztwo, Dziennik Bałtycki, 2000-02-24

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współegzystowałem +(e)m współegzystował	współegzystowałam +(e)m współegzystowała	współegzystowałom +(e)m współegzystowało	współegzystowaliśmy +(e)śmy współegzystowali	współegzystowałyśmy +(e)śmy współegzystowały
2 os.	współegzystowałeś +(e)ś współegzystował	współegzystowałaś +(e)ś współegzystowała	współegzystowałoś +(e)ś współegzystowało	współegzystowaliście +(e)ście współegzystowali	współegzystowałyście +(e)ście współegzystowały
3 os.	współegzystował	współegzystowała	współegzystowało	współegzystowali	współegzystowały

bezosobnik: współegzystowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę współegzystował będę współegzystować	będę współegzystowała będę współegzystować	będę współegzystowało będę współegzystować	będziemy współegzystowali będziemy współegzystować	będziemy współegzystowały będziemy współegzystować
2 os.	będziesz współegzystował będziesz współegzystować	będziesz współegzystowała będziesz współegzystować	będziesz współegzystowało będziesz współegzystować	będziecie współegzystowali będziecie współegzystować	będziecie współegzystowały będziecie współegzystować
3 os.	będzie współegzystował będzie współegzystować	będzie współegzystowała będzie współegzystować	będzie współegzystowało będzie współegzystować	będą współegzystowali będą współegzystować	będą współegzystowały będą współegzystować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		współegzystujmy
2 os.	współegzystuj	współegzystujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	współegzystowałbym bym współegzystował	współegzystowałabym bym współegzystowała	współegzystowałobym bym współegzystowało	współegzystowalibyśmy byśmy współegzystowali	współegzystowałybyśmy byśmy współegzystowały
2 os.	współegzystowałbyś byś współegzystował	współegzystowałabyś byś współegzystowała	współegzystowałobyś byś współegzystowało	współegzystowalibyście byście współegzystowali	współegzystowałybyście byście współegzystowały
3 os.	współegzystowałby by współegzystował	współegzystowałaby by współegzystowała	współegzystowałoby by współegzystowało	współegzystowaliby by współegzystowali	współegzystowałyby by współegzystowały

bezosobnik: współegzystowano by

bezokolicznik: współegzystować

imiesłów przysłówkowy współczesny: współegzystując

gerundium: współegzystowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: współegzystujący

	+	współegzystować	+	z KIM/CZYM
Rzpl	+	współegzystować	+

Złożenie: współ - 'wspólnie, razem' (od wyrażenia przyimkowego *vъz polъ 'z połową') + egzystować (zob.)