kirkut
-
cmentarz żydowski
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
miejsca i instytucje związane z religią i kościołem -
- dawny, stary, żydowski kirkut
-
Kirkut był opuszczony, ścieżki zarośnięte trawą, szare płyty z niezrozumiałymi napisami zapadały się krzywo w ziemię.
źródło: NKJP: Kazimierz Orłoś: Cudowna melina, 1988
Szacuje się, że w obecnych granicach Rzeczpospolitej istniało ponad tysiąc kirkutów, ocalała połowa, w większości zdewastowana i pozbawiona nagrobków.
źródło: NKJP: Zdzisław Skrok: Wielkie Rozdroże: ćwiczenia terenowe z archeologii wyobraźni, 2008
Jest tu dobrze zachowany i odrestaurowany kirkut i stara, bardzo okazała bożnica, na tym terenie na pewno największa.
źródło: NKJP: Sylwia Bielecka: Złote Żarki, Tygodnik Regionalny „Gazeta Częstochowska”, nr 27 (508), 2001-07-19
Zniszczony płot, góry śmieci. To smutny obraz starego kirkutu w Ulanowie. Cmentarz niszczeje z roku na rok, a miejscowa gmina nie ma pieniędzy na opiekę nad zabytkiem.
źródło: NKJP: Ciche konanie cmentarza, Sztafeta, nr 30/2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kirkut
kirkuty
D. kirkutu
kirkutów
C. kirkutowi
kirkutom
B. kirkut
kirkuty
N. kirkutem
kirkutami
Ms. kirkucie
kirkutach
W. kirkucie
kirkuty
-
niem. dawne regionalne kirch-kot
Wyraz kirkut pochodzi od dawnego niem. regionalizmu kirch-kot, było to pogardliwe określenie cmentarza żydowskiego (por. niem. kot 'błoto' (z długim -o-, stąd pol. -kot//-kut), ironiczna przeróbka niem. kich-hof 'cmentarz chrześcijański' (Bańk.).